Hot chicken in de kofferbak

Hallo allemaal,

De herfst is begonnen in Swaziland, en daar zijn we bijzonder blij mee. De temperaturen zijn gekelderd naar ongeveer 22-25 graden, en met veel bewolkte dagen is het ineens prima te doen. Voor Bernadine is het soms te koud, en af en toe is zelfs de lange broek nodig. Maar o wee als de zon tevoorschijn komt, want dan stijgt de temperatuur ineens gigantisch.

De afgelopen 2 weken zijn bijzonder goed geweest, met een aantal hele drukke dagen, maar ook een paar rustige dagen. Die rustige dagen zijn nog wel eens saai, het is in het begin wel even lekker, even kunnen lezen en een beetje maffen, maar vrij snel kom je erachter dat je toch wel weer wat wilt gaan doen. Dat was vooral in de eerste dagen na onze vorige blog. We hebben op een van deze dagen nog wel een bezoekje aan een safaripark in Swaziland gebracht, klein maar fijn, en een verlovingsfeest meegemaakt in de Assembly of God church in iSicgaweni. Dat was een kerkdienst met fantastische muziek, die gasten kunnen wel dansen zeg. We hebben ook maar even 'meegeharkt', we werden gelukkig niet uitgelachen:)

Vorige week maandag zijn we begonnen met de trainingen voor foundations for farming voor de mensen die in de buurt van Sarah wonen. We zouden om 8 uur beginnen, dat werd uiteindelijk half elf voor een handjevol mensen, dus we hebben maar besloten om een kort lesje te doen, en de training naar de donderdag te verschuiven. Op dinsdag zijn we weer naar de high school geweest, om nu samen met de leerlingen de zaadjes te gaan planten.

Op woensdag hebben we meestal geen afspraken, dus we besloten een bergje te beklimmen, stelde qua hoogte niet veel voor(ik schat dat we ongeveer 100 meter hoger uit kwamen, maar kom er maar eens. De gemiddelde Swazi ziet er het nut niet van in om tegen een berg op te lopen voor het uitzicht, dus het was behoorlijk 'je door het oerwoud heen werken zonder op een slang te gaan staan'. Dat lukte, we kwamen boven, met een mooi uitzicht! Toen kwam de terugtocht, en hoe het mis is gegaan, we weten het niet, maar we kwamen blijkbaar aan de andere kant van de berg beneden(je zag natuurlijk geen steek door het oerwoud), maar daar kwamen we wat laat achter. Dus wij braaf doorstappen, komen we een bekende tegen die ons duidelijk maakt dat we toch behoorlijk uit de richting zijn gelopen. 5 kilometer in de hitte verder kwamen we weer bij Sarah aan, die toch kostelijk moest lachen om onze blunder. Gelukkig hadden wij inmiddels wat gedronken, dus we konden meelachen:)

Op donderdag 2 trainingen gedaan, ze genieten echt van de trainingen, dat is erg leuk om mee te maken, en het enthousiasme is groot! Op vrijdag hadden we een pittige, maar wel een bijzondere dag. We hebben bij iemand geholpen met het renoveren van 2 tuintjes(waarvan 1 zo slecht geimproviseerd was dat we alleen hebben kunnen helpen met een beginnetje t maken), maar ze waren zo dankbaar dat we een kip meekregen om s avonds op te peuzelen. Die ging voor de rest van de dag in de snikhete kofferbak(dieren hebben hier geen gelijke rechten zoals sommige mensen Nederland graag willen, maar dit vonden wij ook wel een beetje sneu, dus we hebben het raampje maar een beetje open gelaten:) daarna nog 2 home visits en vervolgens bij een oude man gekeken naar zn mais-tuin. Een behoorlijk grote tuin, heel netjes ook, zeker voor zo'n oude man (60-70) die elke dag 2 km heen en terug gaat met een kruiwagen om water te halen, en waarschijnlijk vaker dan 1x per dag. Maar hij had nog geen blanket, dus we stelden voor om een klein stukje van zn tuin met de blanket te proberen. Hij was direct overtuigd, dus samen hebben we 1/3 van zn tuin direct voorzien van een blanket en hij zei dat hij de rest in zn eentje wel ging fixen. Hij was zo dankbaar dat we een aantal maiskolven meekregen. Omdat we een (inmiddels halfgare) kip al in de kofferbak hadden, kwamen we op deze manier aan voldoende middelen om een braai te houden die avond! Dat noemen we een onvervalste zegening van Boven! Met wat sla uit de tuin was het feest compleet en hebben we heerlijk genoten met iedereen die op de homestead van Sarah aanwezig was.

Zaterdag hebben we een composthoop gemaakt in Dwokedweni, in het gebied van Jethro. Het was erg leuk, want de hele buurt was present, dus met 13 mensen (zoals altijd bijna alleen maar vrouwen) was het leuk en na 4 uur ploeteren waren we erg moe maar voldaan!

Afgelopen maandag zouden we een meeting bij Queen hebben om de mogelijkheden van een training te bespreken, althans, dat hadden we zo begrepen. Bij Queen aangekomen bleek dat we elders moeste zijn, dus wij daar met Queen naartoe. Daar aangekomen bleek iedereen ineens vertrokken en zaten we drie kwartier ergens op te wachten, maar waarop we aan het wachten waren? Wij chagrijnig... Toen kwamen er ineens drommen mensen aan, dus we begonnen te vermoeden dat we (dan maar onvoorbereid) een training moesten gaan geven. Het was een grote en enthousiaste groep, dus onze chagrijnigheid was totaal ongepast en zo blijkt maar weer: je moet klaar zijn voor de verrassingen, want ze zijn soms ook heel positief. Die middag nog een training gegeven, waarbij vooral relief versus development centraal stond. Erg leuk, en wordt erg gewaardeerd!

Dinsdag nog even naar de high school geweest, was best teleurstellend, want ze hadden veel te weinig water gegeven waardoor veel plantjes overleden waren, of op zn minst verpieterd.. Sarah was er zelfs heel chagrijnig van, ze is er zo gepassioneerd voor dat ze verwaarlozing van een tuin niet kan uitstaan, wat een goede eigenschap als community worker!

Dinsdagavond naar Zuid Afrika gereden, naar Martin en Jeanette (waar we begin maart ook waren) om een bij te tanken, maar vooral ook om zaterdag onze auto om te ruilen. Wie weet wat voor waggie we dan van Hertz krijgen, we hebben de goedkoopste besteld, maar we zien het wel! Het is in ieder geval lekker om even een pauze te hebben, volgende week dinsdag gaan we weer naar Swaziland voor onze laatste 4 weken daar.

Check hier de nieuwe foto's: https://picasaweb.google.com/104828567335078969451/HotChickenInDeKofferbak

Vrolijk Pasen!
Jorim en Bernadine