Adios Filippijnen, here we are Malaysia

Hallo allemaal,

het is alweer een paar weken sinds onze vorige blog, dat komt vooral omdat het uploaden van foto's niet altijd lukt. Gelukkig wel hier in Kuala Lumpur! We hebben in ieder geval veel gezien en meegemaakt, dus genoeg te lezen en, qua foto's, te zien!

Na Donsol (einde vorige blog) zijn we naar het gebied gegaan die vorig jaar november door typhoon Yolanda is getroffen. Na een reis van 1,5 dag met tricycle, jeepney, minivan, jeepney, veerboot, minivan, minivan, overnachting, tricycle, bus, tricycle, kwamen we aan bij ZOA in Borongan City. ZOA is hier sinds de ramp actief, en heeft in de afgelopen maanden in verschillende dorpen kunnen helpen met het opbouwen van shelter houses. Dit zijn huizen die het zeker 5 jaar uit kunnen houden, en die in de tussentijd opgewaardeerd kunnen worden tot 'permanente' huizen (permanent is relatief want gemiddeld elke 30 jaar is er zo'n typhoon).

We merkten hoe moeilijk dit werk van ZOA is. Het is lastig om je plek te vinden, mensen aan te nemen, spullen te kopen/importeren, de juiste begunstigden voor de hulp te selecteren, samen te werken met andere hulporganisaties en de lokale politiek, en dat onder de tijdsdruk die er is wanneer er een noodsituatie heerst. Het is wezenlijk anders dan elke normale onderneming, en we hebben veel respect voor hoe ZOA moet opereren. Ondanks alle verhalen die je hoort, is het ZOA hier gelukt om veel mensen al van een huis te voorzien.
We hebben geholpen bij een distributie van materialen, leuk om te zien dat dit echt iets voor een dorp betekent, en het echt weer opgebouwd wordt. We vonden het leuk om een paar dagen met ZOA op te kunnen trekken. Ook hebben we veel locals ontmoet, leuke gesprekken gehad en zeker erg lekker gegeten!

Vervolgens zijn we naar Tacloban gegaan. Dit is de stad die het zwaarst getroffen is. In die stad zijn veel hulporganisaties actief, waaronder ook de hulporganisatie van de kerk van de Nazarener. Met hen zijn we ook een paar dagen opgetrokken. We merkten dat het in Tacloban echt nog niet goed gaat. Veel mensen moeten verhuizen, maar er is nog duidelijkheid waarheen en wanneer, dus wonen ze maar weer aan de waterkant in geimproviseerde hutjes van vaak zeil en golfplaten, tussen de aangespoelde boten. De Nazarene Disaster Response (NDR) is een betrekkelijk kleine organisatie, en omdat ze niet onderdeel waren van de clustermeetings van alle hulporganisaties, was het voor hen lastig om te zien waar de behoefte ligt. Dit had tot gevolg dat ze zelf op zoek moesten naar de plekken om te helpen, en uitvogelen of daar al hulp werd geboden. Ze zaten in ieder geval niet stil, want er worden in de tussentijd door de NDR wel vissersboten en schoolspullen verspreid. Het is duidelijk dat het werk in zo'n stad als Tacloban veel lastiger is dan de kleine, afgebakende dorpen op het platteland. Die leken al veel meer over de ramp heen.
Al met al een leerzame ervaring, en fijn dat we dit als onderdeel van onze trip konden hebben.

We zijn vervolgens met de boot naar Cebu vertrokken, en hebben er gezwommen met walvishaaien. Erg gaaf, supergrote beesten (niet gevaarlijk), heel bijzonder om er zo dichtbij te kunnen zwemmen. De walvishaaien worden gevoerd door de locals om te kunnen garanderen dat je ze ook echt ziet, maar deze bespeling van de natuur nemen we voor lief, want we zijn maar wat blij dat we zo dichtbij konden komen.

De volgende dag zijn we naar Palawan gevlogen, een mooi eiland met veel jungle, witte stranden en blauwe zee. We zijn opgetrokken met een stel uit Singapore/Frankrijk, en hebben samen gesnorkeld, een dagje scooters gehuurd en een dag naar de Bacuit Archipel geweest. Vooral het snorkelen was ontzettend gaaf, kraakheldere zee, veel verschillende vissen, en veel koraal.

Zaterdag zijn we met Corine van ZOA (die had een paar dagen vakantie op Palawan voordat ze weer naar NL gaat) naar de underground river van Puerto Princessa geweest. Een bijzondere ervaring, een rivier door de grotten, met veel vleermuizen, erg hoge plafonds (tientallen meters hoog) en veel stalactieten/stalagmieten waarbij de gids allerlei suggesties had waar deze op leken. 's Avonds hebben we in ons hostel gekookt en een leuke avond gehad!

Gisteren zijn we naar Maleisie gevlogen en aangekomen in China Town, Kuala Lumpur. We zitten in een ongelooflijk hippie-achtig hostel, met mensen die Yoga doen op de gang, wiet roken in de tuin en zich nogal alternatief kleden/gedragen. Ff wennen, dit zullen we wel vaker meemaken de komende tijd! We hebben gisteravond in een kroeg naar de wedstrijd gekeken, veel oranje aanwezig! Het was erg leuk en spannend, hopelijk vinden we weer een kroeg voor de wedstrijd tegen Costa Rica, het is dan wel 2 uur 's nachts hier als de wedstrijd wordt gespeeld, lekker dan... Zo, dat was het weer, tot de volgende keer!

Groetjes,
Jorim en Bernadine

Voor de foto's, check:
https://picasaweb.google.com/104828567335078969451/AdiosFilippijnenHereWeAreMalaysia?noredirect=1