Nepal - Wandeling 2.0

Nepal - Wandeling 2.0

In ons vorige blog schreven we dat we naar India en daarna Nepal zouden gaan. Ondanks dat dit hele mooie, goeie plannen waren hadden we 1 ding wat minder goed doordacht. En dat was het visum voor India. De avond voordat we naar Delhi zouden vliegen kwam Jorim erachter dat we in India geen visum 'on arrival' konden regelen. Na wat nader speurwerk op internet werd ook duidelijk waarom....Ze lichten je helemaal door: van facescan tot vingerafdrukken tot je banksaldo en je grootouders. Sja, op die korte termijn konden we dat niet even regelen en hebben we dus plan B bedacht: gewoon vliegen naar Delhi, toch proberen om een visum on arrival te regelen, en als dat niet lukt doorvliegen naar Kathmandu (Nepal). Opzich een mooi plan, maar ook dit ging niet door. Al in Bangkok werden we tegengehouden omdat we geen visum hadden voor India en mochten we niet op de vlucht. Gelukkig was plan C ook een heel mooi en goed plan. We hebben onze vlucht naar Delhi kunnen verschuiven naar de dag erna en hebben een ticket geboekt naar Kathmandu. Als we aan konden tonen dat we gelijk Delhi zouden verlaten konden we wel zonder visum vliegen, vandaar. Die dag hebben we ons toen maar vermaakt bij een schandalig luxe, maar goedkoop airporthotel met zwembad! Geen straf!

De dag erop verliep het vliegen voorspoedig en kwamen we aan in Kathmandu. Jammer van de toeristische plekken (zoals ook Kathmandu) is dat de taxi chauffeurs en hotel proppers overal aan je trekken. Als je net een dag vliegen achter de rug hebt is dat vrij stressvol en moet je veel discipline hebben om ff tot 10 te tellen. Les is: zorg dat je weet naar welk hotel/guesthouse je gaat en hoe ver dat ongeveer is, anders nemen ze je in de boot. Anyway, we kwamen in een guesthouse aan in Thamel (zeer toeristische wijk) en hebben daar plannen gemaakt om gelijk de volgende ochtend weg te gaan uit Kathmandu. Alle touroperators en gidsen afwijzend is dat goed gelukt.

De volgende ochtend vroeg gingen we met de bus naar Pokhara vlakbij het Annapurna gebied waar je super mooi kunt wandelen. De reis was prachtig! We waren meteen enthousiast over Nepal ondanks Kathmandu. Bergen, rijstterrassen, mooie en kleurrijke huizen en mensen, geweldig. Pokhara was ook erg leuk! Een klein stadje aan de voet van de bergen met een bergmeer. Een relaxte sfeer, heerlijk eten, wierook overal op straat, schattige kleine winkeltjes en aardige mensen. Veel van de winkeltjes hier hebben spullen voor het trekken, dus jassen, truien, sportshirts en -broeken, slaapzakken, rugtassen etc etc. Dit zorgde er bij ons voor dat we erg veel zin hadden om te gaan trekken. Na wat uitzoekwerk besloten we 2 trekkings te doen: Poonhill (5 dagen) en Annapurna Base Camp (8 dagen). Aangezien onze backpacks vooral gevuld waren met kleding voor een warm klimaat hebben we onze garderobes wat uitgebreid. Gelukkig is het hier hartstikke goedkoop! We hebben een kaart gekocht met de routes want een gids leek ons -wederom- niet nodig :-).

En dan op weg! We lieten een groot deel van onze bagage achter, zodat we met een kleine hoeveelheid konden lopen. Bij het betalen van de 2 verschillende permits voor het Annapurnagebied bleek dat we, als we de 2 trekkings los van elkaar zouden lopen, we 2 keer de permits (40 dollar p.p.) zouden moeten betalen. Daar hadden we natuurlijk geen zin in. Dus besloten we de 2 trekkings samen te voegen en in 1x te lopen. Wel met de instelling 'we zien wel hoever we komen' want we hebben vrijwel geen trekking ervaring.

Uiteindelijk is het echt een groot succesverhaal geworden, hoewel we allebei er een hard hoofd in hadden of we dit niveau van wandelen wel aankonden! Het was echt een supergave ervaring!! De omgeving is echt prachtig: rijstterassen, rivieren, watervallen, bamboebossen, steile rotswanden, schattige bergdorpjes, bergen en natuurlijk...sneeuw! Zo gaaf om het landschap te zien veranderen en wat een voldoening ook als je weer een etappe erop hebt zitten. Heerlijk om midden in de natuur te lopen, eten en slapen.

Iedere dag zijn we vroeg begonnen met wandelen (6.00u ontbijt en tegen 07.00u op pad) omdat je in de ochtend de beste views hebt doordat er minder bewolking is. Ontbijt was vaak (met enige tegenzin) een bord macaroni om er goed tegenaan te kunnen. Het lopen ging goed, ondanks onze weinige ervaring en onze niet waterdichte hardloopschoentjes! Af en toe wel flink stijgen of dalen (veeeeeel trappen!) wat resulteerde in flinke spierpijn! Maar gelukkig was daar de tijgerbalsem....Ook hebben we redelijk wat regen (regenseizoen....goeie timing) onderweg gehad waardoor je goed moest opletten om je voeten goed neer te zetten om geen zogenaamde 'kletspoot' (Gronings voor natte voet) te halen. Maar ondanks dat alles ging het erg voorspoedig! We deden het rustig aan, wat ervoor zorgde dat we met een iets langere tijd flinke etappes konden lopen. Tussendoor ontmoet je veel locals die hun rug stuklopen door goederen (tafels, gasflessen, eten en drinken...) naar boven of beneden te brengen. Zij schijnen de trekking die wij in 8 dagen doen in 3 dagen te doen (2 dagen omhoog, 1 naar beneden). Hoe hoger je komt des te duurder wordt ook je douche en je eten en drinken, volkomen terecht! Ook kom je veel dieren tegen: geiten, ezels, paarden, koeien en honden. Wat grappig is van de honden is dat ze een heel eind met je oplopen, soms wel een halve dag. Ze houden blijkbaar van gezelschap. Andere dieren die we (helaas) ook veel zijn tegengekomen zijn bloedzuigers. Deze zitten er vooral in het regenseizoen (natuurlijk) en hebben we dus ook veel van ons af moeten schudden. Gelukkig hadden we ons van tevoren wel wat ingelezen hierover. Het lastige is dat als je een bloedzuiger hebt gehad die zich helemaal volgezogen heeft en van je afvalt je een wondje krijgt wat wel 1 tot 2 uur kan doorbloeden! Dit kwam bij ons 1x voor en je kunt er geen pleister tegenop plakken. Het bloedt door alles heen! Zelfs tandpasta (tip van een gids) helpt niet. Dus we hebben het wondje goed strak dichtgetaped, en zo ging het perfect! Weer een ervaring rijker :-). Wat ook leuk aan het wandelen is, is dat je steeds dezelfde mensen onderweg ontmoet. Zo leer je elkaar wat kennen, leef je met elkaar mee en doe je 's avonds vaak spelletjes met elkaar (ja, zelfs ik!). De sfeer tijdens de trekking is dan ook echt supergoed, ook de locals die je ontmoet zijn vaak erg aardig. De guesthouses waar je onderweg in kunt overnachten zijn erg simpel, maar voldoen aan alles wat je nodig hebt: een bed, douche en eten en drinken.

Op het hoogtepunt van onze eerste helft van de trekking (Poonhill) was niet zo gek veel te zien door de vele wolken. Je zou er een enorm mooi overzicht kunnen hebben van de sneeuwbergen, maar helaas konden we door de wolken heen maar heel iets zien. Het hoogtepunt van onze tweede helft was wel erg gaaf! Overal om ons heen sneeuwbergen op 4100m en een heel goede view om 06.00/07.00uur. In totaal hebben we 9 dagen getrokken, dus het verliep allemaal erg voorspoedig en we zijn stiekem best trots op onszelf :-).

Al met al zijn we erg enthousiast over de trekkings (check de foto's als je zelf nog niet overtuigd bent) en zijn we van plan zo'n trekking nog eens doen, maar dan wel in het goede seizoen :-). Bij deze, als het je ook wat lijkt, ben je van harte uitgenodigd om samen met ons te gaan! Voor iedereen die een beetje van wandelen houdt, is dit echt supergaaf! En dus niet erg moeilijk, gewone fitheid is voldoende.

Teruggekomen van onze trekking hebben we 2 dagen gerelaxed en Pokhara. Toegegeven, als je in de bewoonde wereld komt voel je je wel enigszins een holbewoner :-). Toen hebben we een supermooi appartement in Kathmandu gevonden waar we nu heerlijk aan het relaxen zijn. We zijn van plan om vanuit hier een paar dagtripjes te doen, zoals bergwandelingen, dorpjes bekijken of een museum. Maar vooral nog even relaxen, lezen, op het dakterras zitten en nagenieten van een prachtige reis! Nog krap 2 weken en dan zijn we weer in Nederland. Tot dan!

Voor de foto's check:
https://picasaweb.google.com/104828567335078969451/Nepal